- ақау
- Ақау татыған. жерг. Ашқылтым, қышқыл; ашып кеткен. Ебейсін астан кейін а қ а у т а т ы ғ а н ірімектеу ағарғаннан бір зереңін құлата сап, иліге алмай, ыңқылдап отыр (Ә.Нұрпейісов, Қан мен тер, 73).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
